een installatie
1 september tot en met 8 oktober 1995
Hogezoom 1 1, Burgh-Haamstede, Schouwen-Duiveland, Zeeland
langwerpige gesloten balk aan twee zijden open
10.00 X 5.00 X 3.50 m.

het spanningsveld tussen werk en vocatie; beïnvloedt de vocatie het werk of beïnvloedt het werk de lokatie?

aan de hand van een aantal terugkerende toetsingsmethodieken
temperatuur rond 20OC.; na-zomer. Daglicht aanwezig aan zijkant door raampartij en door bovenzijde plafond. Tot 20.00 uur kan de plaats van de installatie betreden worden. Reeds van buiten af is in de ruimte een oranjerode gloed zichtbaar. Een betonnen grondvlak is aangebracht
40%: duinzand, houtskool, duindoorn en duindoornsap
60%: beton, pigment, inkt en linnen
zwak met betrekking tot natuurlijke objecten, zand, duindoorn en duindoornsap. Redelijk met betrekking tot linnen en houtskool, sterk met betrekking tot pigment en beton
de bergjes van duinzand veranderen door vochtverlies, maar worden in het verglijden tegengehouden door betonnen vormen. Het rode duindoornsap verbleekt langzamerhand, waardoor het karakter van het schilderij waar het op is aangebracht verandert
het grondvlak wordt gevormd door een ruwe oppervlakte van beton, waarin schaarvormige plekken zijn uitgespaard. Plekken die doen denken aan het natuurlijke residu van zand nadat er wind en water overheen is gegaan. Op het beton is een dunne laag oranje pigment aangebracht dat zich in de groeven van het beton nestelt. Aan de muur tegenover de ingang is een college op linnen gehangen met een compositie van natuurlijke materialen, waaronder duindoorn op een niet gereguleerde manier aangebracht. Door een aanduiding van het symbool van gebergten zoals het wel op geografische kaarten staat aangegeven, is de titel van deze installatie aardrijkskunde te herleiden
licht herkenbaar is de geur van pas gestort beton
de ruimte is niet open. Straatgeluiden van een dorpsstraat buiten het centrum dringen door
5% van het materiaal is binnen enkele meters van de ruimte waar de installatie plaats vindt door de kunstenaar vervaardigd. Het duinzand en de duindoorn, 30% zijn door de kunstenaar geselecteerd en getransporteerd over een afstand van 5000 m. naar de installatie. Het beton is na enige omzwervingen van 30.000 m. getransporteerd naar de ruimte
het toeval is van 100% bij aanvang vanaf de status van concept tot het moment van uitvoeren van de installatie gereduceerd tot 20%

Van Dijke maakt gebruik van wat de natuur te bieden heeft aan kleur en vorm. Hij heeft een plek in de natuur als concept gemarkeerd. Niet letterlijk maar in de vorm van notities die hij heeft overgebracht op een schilderij. Dit kunstwerk ontvangt een tweede betekenisleer door het als geografische landkaart van de natuurlijke gesteldheid van een gebied aan te geven. Het krijgt min of meer de status van een wetenschappelijk document en dit schept een afstand tot de subtiele notities die het tot kunstwerk maken.
Een samenwerking met natuurlijke processen kan ook een tegenspreken of vervreemding van de natuur inhouden. Dit lijkt te gebeuren binnen de ruimte waar het kunstwerk aan de muur wordt geëxposeerd. De ruimte werkt als tegenloop van de gequoteerde natuur op het kunstwerk. Een associatie met een onnatuurlijk waddengebied is het gevolg. De oranjerode kleur van het lelieachtige pigment, dat als huid gekleefd zit aan het beton. hoort vreemd genoeg bij een nog nooit waargenomen natuurgevoel. De nagebootste natuurvolken die ingegoten zijn in het beton functioneren als hiërarchisch belangrijkste element

tekst: Moniek Peters